Terug in Kalwala!
Door: Lin
Blijf op de hoogte en volg Linda
09 Juni 2008 | Zambia, Lusaka
Mwapoleni munandi!
Mulishani? Bieno?
Na een erg leuk en welbesteed weekend, nu weer terug in Kalwala’s Village. In Lusaka hebben we gelukkig alles konden doen wat we wilden. We hebben uitgebreid inkopen kunnen doen voor de school, een bijna net zo uitgebreid inkopen bij de supermarkt en we hebben zonder al teveel problemen ons visum kunnen verlengen met een maand. Wel grappig dat we het eerst hadden over ‘de stinkstad’ Lusaka en dat we na dit weekend een heel ander beeld hebben en het eigenlijk een best leuke stad vinden waar veel te doen is en waar lekker eten in overvloed is. Het enige irritante is het busstation. Zodra de taxi het station binnenrijd, komen mannen van allerlei verschillende organisaties aanrennen en vragen waar je naar toe gaat. Als je de taxi uitkomt, staat er een hele groep van deze irritante kerels in overal druk wijzend en duwend om je heen om je met een mooi praatje naar hun ‘office’ te loodsen. Nadat we toch heel duidelijk waren geweest wat we wilden (namelijk de CV bus van 16:00 uur), wisten ze ons toch nog helemaal de andere kant op te sturen en ons bijna een ticket uit te schrijven voor een compleet andere organisatie. En dan maar beweren dat het écht van CV tours is terwijl er LCT blabla tours boven op de ticket staat. Yeah right. De mannen hebben wel allemaal het beste met je voor en doen in naam van God er alles aan om ons de beste bus te regelen (zeggen ze).Ik kreeg toch sterk een ander idee en met een chagrijnig hoofd liep ik uiteindelijk met het goede ticket weg van het station. Het scheelde dat ik had gezegd dat ik Anne heette, en dat ik dus niet de hele tijd ‘Linda, Linda, Linda’hoorde. De volgende keer zeg ik MarielouiseAntoinette zodat ze helemaal niet meer roepen.
Met lege backpacks kwamen we naar Lusaka en met volgepakte backpacks en nog veel losse tasjes, kwamen we weer terug in ‘ons’dorp. We voelen ons net een beetje Sinterklaas met het uitdelen van de spullen. Toch wel erg leuk dat we geld in Nederland hebben kunnen inzamelen, het komt hier zo goed terecht. We hebben een meeting georganiseerd voor de docenten waarbij we het nieuwe materiaal hebben laten zien en hebben laten zien hoe hiermee gewerkt kan worden. We werden uitvoerig bedankt door de headmaster en de leerkrachten waren erg enthousiast. Hopelijk gaan ze het ook écht gebruiken in de lessen. (en anders ligt er hier voor ons weer een mooie taak).
Leuk dat iedereen in het dorp heeft gemerkt dat we een paar dagen weg zijn geweest en allemaal vragen hoe onze trip was. Ook is het dan heel gewoon om te vragen: Wat heb je voor mij meegebracht?
Ook kunnen we vanaf nu lekker aan de slag met ons onderzoek: Het lesmateriaal aanbieden en integreren in het onderwijs. Ook hebben we erg veel ideeen voor het zelf maken van lesmateriaal (er ligt iig al een kralenketting met 5structuur gemaakt van plastic dopjes klaar voor mathematics) De eerste lessen met het nieuwe materiaal zitten er al op. Zo hebben we een les Mathematics ‘fractions’ gegeven en wat lessen Engels. Erg leuk maar wel lastig omdat in de lagere grades alles vertaald moet worden naar het Bemba. Wel zijn de kids heerlijk enthousiast!(net als de docenten trouwens). We boffen echt met het leuke team! Wel zit ik soms op een dood punt wat betreft het onderzoek. Ik ben vaak té perfectionistisch (het is hier toch een beetje roeien met de riemen die je hebt, terwijl ik eigenlijk altijd m’n best wil doen een leuke les in elkaar te zetten het liefst met veel materiaal), er is heel weinig tot geen materiaal waardoor de lessen erg auditief worden, wat weer een taalbarriere met zich meebrengt. Ook moet ik overal zelf achteraan gaan en echt op zoek gaan naar wat ik kan doen en/of kan betekenen. De gemakszucht van sommige leerkrachten werkt dan ook niet echt mee. Klinkt een beetje negatief misschien, ik word er soms wel een beetje moe van, maar ik vind het ook wel weer een leuke uitdaging en zie het ook wel als de charme van het lesgeven in het buitenland. Op woensdagmiddag zijn er ‘clubs’ (naschoolse activiteiten). We hebben sinds deze week een creative activities club opgezet (ook wel de knutselclub genoemd) en gaan deze week hopelijk ook aan de slag in the nursery. Het nieuwe gebouw van ‘de kleuterschool’ verven en inrichten.
De dag voor vertrek hebben we met de kids armbandjes gemaakt op de veranda. Dit is nu nog steeds goed zichtbaar. Kids lopen trots rond met de zelf gemaakte sieraden of de kralen zijn terug te vinden tussen de vlechtjes in het haar. Ook zie je de kids de kralen steeds opnieuw rijgen. Op de veranda was ik in de veronderstelling dat ze leuke armbandjes aan het maken waren, maar nu krijg ik toch steeds meer de indruk dat het was ‘pakken wat je pakken kan’ om er later op het gemak iets leuks van te maken. Begrijpelijk natuurlijk. Binnenkort dus maar op zoek naar nieuwe kralen in de boma, want dit is een succes!
Met het luxe Lusakavoedsel, de keuze uit 264 dvd’s (die ik voor minder dan 30 euro heb gekocht) om ’s avonds een filmpje te kijken op de laptop en de bedden die we hebben gekregen van the orphanage, is het back to basic steeds verder te zoeken. Ach, als we af en toe samen met de kids van dit lekkere voedsel mogen genieten, vind ik het niet meer een shame. Zolang het caviaar en de rosé niet tevoorschijn komen, is het best verantwoord!
Van de week ook een les ‘afval weggooien’ van Bana Imit (de gastvrouw) gekregen. Afvalbakken kennen ze hier niet. Voor het huis is een gat in de grond gegraven waarin we altijd ons afval gooien.Daar wordt het grondig uitgezocht door de kinderen en de kippen en vervolgens wordt er een laag zand overheen gegooid klaar voor een volgende lading afval. Als het gat vol is, graven ze een nieuwe. Na een maand blijkt dit toch anders te werken.. Achter het huis is een enorme ‘vuilnisheuvel’ waar afval wordt begraven en verbrand. Wat de functie is van de afvalgaten voor het huis, is vanaf nu dus een raadsel. Zullen ze hier wel eens gehoord hebben van GFT-afval en is het gat in de grond te vergelijken met onze groene containers? Ach, ik kan me er niet druk over maken, als we het maar ergens kunnen dumpen. Onder de grond is dan toch een betere optie dan het in de openlucht te laten uitzoeken door de kids. Een kind met een ob-verpakking op z’n hoofd, vind ik toch niet zo’n goede combi. En dan hebben we het hier alleen nog maar over de verpakking, haha ieuw!
Het is me gelukt!Een photoshoot met ik als jonge moeder met een Afrikaanse baby in een sjetengé op m’n rug. We hebben het er echt even van genomen en we hebben het uitvoerig vastgelegd op foto.Gelukkig had ik de baby op het goede moment, want bij Annemieke voelde ze zich zo op haar gemak dat ze even iets liet lopen..tja luiers kennen ze hier niet echt!We hebben smakelijk gelachen om de natte warme plek op de rug van Annemieke.
Ik heb de laatste tijd vaak last van maagkrampen. Geen idee waar het door komt, maar het is wel vervelend. Ik denk dat het óf door de melk komt óf door de guave. Maar even uittesten..
Gelukkig geen last gehad van m’n dubble shot Lariam (geen idee wat me bezielde toen ik per ongeluk ook het tabletje van Mariska in m’n mond nam) en heb ik geen waanideeen gekregen of gedroomd van roze olifantjes. Bij thuiskomst even een extra pil regelen dus!M’n benen zijn trouwens prachtig versierd met rode jeukende muggenbulten. Dat verkooppraatje over een geimpregneerde klamboe geloof ik dus ook niet meer!
Inmiddels ook de shelterdouche uitgeprobeerd. Douchen in de rivier wordt een beetje te koud. Het douchen ging aardig. Wel ben ik wat te lang en moet ik een beetje bukken om privé in m’n naakie te staan, maar wel altijd een heerlijk gevoel om weer schoon en fris te zijn.
Vrijdag resulteerde het wassen van de kleding in een hoop onderbroekenlol. Zodra je de mand wasgoed neerzet, pakken de kids als eerste het ondergoed om die vervolgens met een grote hand Toss heftig schoon te boenen. Vervolgens worden de onderbroeken uitvoerig aan de vrouwen geshowd die bij de rivier bezig zijn met hun eigen wasgoed. Jaja, niets blijft hier privé!
Tandenpoetsen gebeurd hier trouwens ook in de rivier. (bij de kids wel te verstaan) De kids schrobben de tanden met zand en spoelen het met een beetje water.
Vrijdag hadden we met de teachers afgesproken wat te gaan drinken in een bar of kroeg. We kwamen terecht bij Tanzama pipelines. Een soort pompstation die met een afstand van 1700 km van Dar es Salaam naar Ndola wordt gepomt, ofzoiets. Boeiend!We kwamen in een kantoortje terecht waar ons veel van deze interessante informatie werd gegeven. Hoe we erin terecht kwamen weet ik niet, maar we kregen een heuse rondleiding waar ik vooral heel veel buizen heb gezien. Daarna een drankje in het Guesthouse (alcoholvrije cola) om vervolgens weer om half 8 terug afgezet te worden bij ons huis. Ergens in de communicatie is er geloof ik iets verkeerds gegaan waarbij de vrijdagmiddagborrel veranderde in een toeristische rondleiding. Het kan ook best zijn dat ze dit speciaal voor ons geregeld hadden. Wel erg grappig dat de teachers de hele week gevraagd hebben of we dronken gingen worden en wie al het alcohol wel niet ging betalen, om vervolgens aan het begin van de avond compleet nuchter weer thuis te komen. Ach, het was in ieder geval erg gezellig en goed voor de teambuilding. Helaas waren Onno en Mariska te laat uit de stad en hebben ze dit spectakel moeten missen.
20 juni komt al bijna in zicht!Best gek om m’n verjaardag dit keer op zo’n andere manier te vieren. Ik ga wel een feest geven waarbij we de teachers en iedereen die ook wil komen uitnodigen. Ook een erg goede reden om brownies af te bakken in de oven van the orphanage. Wordt vast gezellig!
1 augustus sluit de school voor vakantie. Dit betekent dus dat we tot 9 september vrij zijn en meer dan een maand vakantie hebben. Onze plannen om Tanzania, Malawi en Mozambique te bezoeken worden zo wel steeds concreter!Hé, vervelend...
We zijn nu met z’n vijven in het huis. Onno, Annemieke, Mariska, Natalie en ik, heel gezellig moet ik zeggen!Natalie (die hier al stage heeft gelopen en nu terugkomt van een trip door Tanzania en Malawi) is ons in de nacht van 7 op 8 juni komen vergezellen, voor drie weken ongeveer. Natalie heeft het hier zo naar haar zin gehad, dat zij zelfs overweegt hier te blijven. Ik denk dat mijn thuisfront mij dat bij een zelfde idee niet in dank af zou nemen! Eind juni zijn we dan weer met vier! Misschien wel een idee om ook een kijkje te nemen op de site van Onno en Annemieke: onenaninzambia.waarbenjij.nu
In dit huis kom je trouwens niet binnen als je geen zus hebt die Karin heet. Zo hebben Ellen, Onno, Natalie en ik allemaal een zus genaamd ‘Karin’ en als klapper heet Onno z’n vriendin ook Karin. Hmz..dat kan bijna geen toeval zijn.
Tot zover weer m’n Zambiaanse belevenissen! Shalenipo!!
Miss Lienda
Mulishani? Bieno?
Na een erg leuk en welbesteed weekend, nu weer terug in Kalwala’s Village. In Lusaka hebben we gelukkig alles konden doen wat we wilden. We hebben uitgebreid inkopen kunnen doen voor de school, een bijna net zo uitgebreid inkopen bij de supermarkt en we hebben zonder al teveel problemen ons visum kunnen verlengen met een maand. Wel grappig dat we het eerst hadden over ‘de stinkstad’ Lusaka en dat we na dit weekend een heel ander beeld hebben en het eigenlijk een best leuke stad vinden waar veel te doen is en waar lekker eten in overvloed is. Het enige irritante is het busstation. Zodra de taxi het station binnenrijd, komen mannen van allerlei verschillende organisaties aanrennen en vragen waar je naar toe gaat. Als je de taxi uitkomt, staat er een hele groep van deze irritante kerels in overal druk wijzend en duwend om je heen om je met een mooi praatje naar hun ‘office’ te loodsen. Nadat we toch heel duidelijk waren geweest wat we wilden (namelijk de CV bus van 16:00 uur), wisten ze ons toch nog helemaal de andere kant op te sturen en ons bijna een ticket uit te schrijven voor een compleet andere organisatie. En dan maar beweren dat het écht van CV tours is terwijl er LCT blabla tours boven op de ticket staat. Yeah right. De mannen hebben wel allemaal het beste met je voor en doen in naam van God er alles aan om ons de beste bus te regelen (zeggen ze).Ik kreeg toch sterk een ander idee en met een chagrijnig hoofd liep ik uiteindelijk met het goede ticket weg van het station. Het scheelde dat ik had gezegd dat ik Anne heette, en dat ik dus niet de hele tijd ‘Linda, Linda, Linda’hoorde. De volgende keer zeg ik MarielouiseAntoinette zodat ze helemaal niet meer roepen.
Met lege backpacks kwamen we naar Lusaka en met volgepakte backpacks en nog veel losse tasjes, kwamen we weer terug in ‘ons’dorp. We voelen ons net een beetje Sinterklaas met het uitdelen van de spullen. Toch wel erg leuk dat we geld in Nederland hebben kunnen inzamelen, het komt hier zo goed terecht. We hebben een meeting georganiseerd voor de docenten waarbij we het nieuwe materiaal hebben laten zien en hebben laten zien hoe hiermee gewerkt kan worden. We werden uitvoerig bedankt door de headmaster en de leerkrachten waren erg enthousiast. Hopelijk gaan ze het ook écht gebruiken in de lessen. (en anders ligt er hier voor ons weer een mooie taak).
Leuk dat iedereen in het dorp heeft gemerkt dat we een paar dagen weg zijn geweest en allemaal vragen hoe onze trip was. Ook is het dan heel gewoon om te vragen: Wat heb je voor mij meegebracht?
Ook kunnen we vanaf nu lekker aan de slag met ons onderzoek: Het lesmateriaal aanbieden en integreren in het onderwijs. Ook hebben we erg veel ideeen voor het zelf maken van lesmateriaal (er ligt iig al een kralenketting met 5structuur gemaakt van plastic dopjes klaar voor mathematics) De eerste lessen met het nieuwe materiaal zitten er al op. Zo hebben we een les Mathematics ‘fractions’ gegeven en wat lessen Engels. Erg leuk maar wel lastig omdat in de lagere grades alles vertaald moet worden naar het Bemba. Wel zijn de kids heerlijk enthousiast!(net als de docenten trouwens). We boffen echt met het leuke team! Wel zit ik soms op een dood punt wat betreft het onderzoek. Ik ben vaak té perfectionistisch (het is hier toch een beetje roeien met de riemen die je hebt, terwijl ik eigenlijk altijd m’n best wil doen een leuke les in elkaar te zetten het liefst met veel materiaal), er is heel weinig tot geen materiaal waardoor de lessen erg auditief worden, wat weer een taalbarriere met zich meebrengt. Ook moet ik overal zelf achteraan gaan en echt op zoek gaan naar wat ik kan doen en/of kan betekenen. De gemakszucht van sommige leerkrachten werkt dan ook niet echt mee. Klinkt een beetje negatief misschien, ik word er soms wel een beetje moe van, maar ik vind het ook wel weer een leuke uitdaging en zie het ook wel als de charme van het lesgeven in het buitenland. Op woensdagmiddag zijn er ‘clubs’ (naschoolse activiteiten). We hebben sinds deze week een creative activities club opgezet (ook wel de knutselclub genoemd) en gaan deze week hopelijk ook aan de slag in the nursery. Het nieuwe gebouw van ‘de kleuterschool’ verven en inrichten.
De dag voor vertrek hebben we met de kids armbandjes gemaakt op de veranda. Dit is nu nog steeds goed zichtbaar. Kids lopen trots rond met de zelf gemaakte sieraden of de kralen zijn terug te vinden tussen de vlechtjes in het haar. Ook zie je de kids de kralen steeds opnieuw rijgen. Op de veranda was ik in de veronderstelling dat ze leuke armbandjes aan het maken waren, maar nu krijg ik toch steeds meer de indruk dat het was ‘pakken wat je pakken kan’ om er later op het gemak iets leuks van te maken. Begrijpelijk natuurlijk. Binnenkort dus maar op zoek naar nieuwe kralen in de boma, want dit is een succes!
Met het luxe Lusakavoedsel, de keuze uit 264 dvd’s (die ik voor minder dan 30 euro heb gekocht) om ’s avonds een filmpje te kijken op de laptop en de bedden die we hebben gekregen van the orphanage, is het back to basic steeds verder te zoeken. Ach, als we af en toe samen met de kids van dit lekkere voedsel mogen genieten, vind ik het niet meer een shame. Zolang het caviaar en de rosé niet tevoorschijn komen, is het best verantwoord!
Van de week ook een les ‘afval weggooien’ van Bana Imit (de gastvrouw) gekregen. Afvalbakken kennen ze hier niet. Voor het huis is een gat in de grond gegraven waarin we altijd ons afval gooien.Daar wordt het grondig uitgezocht door de kinderen en de kippen en vervolgens wordt er een laag zand overheen gegooid klaar voor een volgende lading afval. Als het gat vol is, graven ze een nieuwe. Na een maand blijkt dit toch anders te werken.. Achter het huis is een enorme ‘vuilnisheuvel’ waar afval wordt begraven en verbrand. Wat de functie is van de afvalgaten voor het huis, is vanaf nu dus een raadsel. Zullen ze hier wel eens gehoord hebben van GFT-afval en is het gat in de grond te vergelijken met onze groene containers? Ach, ik kan me er niet druk over maken, als we het maar ergens kunnen dumpen. Onder de grond is dan toch een betere optie dan het in de openlucht te laten uitzoeken door de kids. Een kind met een ob-verpakking op z’n hoofd, vind ik toch niet zo’n goede combi. En dan hebben we het hier alleen nog maar over de verpakking, haha ieuw!
Het is me gelukt!Een photoshoot met ik als jonge moeder met een Afrikaanse baby in een sjetengé op m’n rug. We hebben het er echt even van genomen en we hebben het uitvoerig vastgelegd op foto.Gelukkig had ik de baby op het goede moment, want bij Annemieke voelde ze zich zo op haar gemak dat ze even iets liet lopen..tja luiers kennen ze hier niet echt!We hebben smakelijk gelachen om de natte warme plek op de rug van Annemieke.
Ik heb de laatste tijd vaak last van maagkrampen. Geen idee waar het door komt, maar het is wel vervelend. Ik denk dat het óf door de melk komt óf door de guave. Maar even uittesten..
Gelukkig geen last gehad van m’n dubble shot Lariam (geen idee wat me bezielde toen ik per ongeluk ook het tabletje van Mariska in m’n mond nam) en heb ik geen waanideeen gekregen of gedroomd van roze olifantjes. Bij thuiskomst even een extra pil regelen dus!M’n benen zijn trouwens prachtig versierd met rode jeukende muggenbulten. Dat verkooppraatje over een geimpregneerde klamboe geloof ik dus ook niet meer!
Inmiddels ook de shelterdouche uitgeprobeerd. Douchen in de rivier wordt een beetje te koud. Het douchen ging aardig. Wel ben ik wat te lang en moet ik een beetje bukken om privé in m’n naakie te staan, maar wel altijd een heerlijk gevoel om weer schoon en fris te zijn.
Vrijdag resulteerde het wassen van de kleding in een hoop onderbroekenlol. Zodra je de mand wasgoed neerzet, pakken de kids als eerste het ondergoed om die vervolgens met een grote hand Toss heftig schoon te boenen. Vervolgens worden de onderbroeken uitvoerig aan de vrouwen geshowd die bij de rivier bezig zijn met hun eigen wasgoed. Jaja, niets blijft hier privé!
Tandenpoetsen gebeurd hier trouwens ook in de rivier. (bij de kids wel te verstaan) De kids schrobben de tanden met zand en spoelen het met een beetje water.
Vrijdag hadden we met de teachers afgesproken wat te gaan drinken in een bar of kroeg. We kwamen terecht bij Tanzama pipelines. Een soort pompstation die met een afstand van 1700 km van Dar es Salaam naar Ndola wordt gepomt, ofzoiets. Boeiend!We kwamen in een kantoortje terecht waar ons veel van deze interessante informatie werd gegeven. Hoe we erin terecht kwamen weet ik niet, maar we kregen een heuse rondleiding waar ik vooral heel veel buizen heb gezien. Daarna een drankje in het Guesthouse (alcoholvrije cola) om vervolgens weer om half 8 terug afgezet te worden bij ons huis. Ergens in de communicatie is er geloof ik iets verkeerds gegaan waarbij de vrijdagmiddagborrel veranderde in een toeristische rondleiding. Het kan ook best zijn dat ze dit speciaal voor ons geregeld hadden. Wel erg grappig dat de teachers de hele week gevraagd hebben of we dronken gingen worden en wie al het alcohol wel niet ging betalen, om vervolgens aan het begin van de avond compleet nuchter weer thuis te komen. Ach, het was in ieder geval erg gezellig en goed voor de teambuilding. Helaas waren Onno en Mariska te laat uit de stad en hebben ze dit spectakel moeten missen.
20 juni komt al bijna in zicht!Best gek om m’n verjaardag dit keer op zo’n andere manier te vieren. Ik ga wel een feest geven waarbij we de teachers en iedereen die ook wil komen uitnodigen. Ook een erg goede reden om brownies af te bakken in de oven van the orphanage. Wordt vast gezellig!
1 augustus sluit de school voor vakantie. Dit betekent dus dat we tot 9 september vrij zijn en meer dan een maand vakantie hebben. Onze plannen om Tanzania, Malawi en Mozambique te bezoeken worden zo wel steeds concreter!Hé, vervelend...
We zijn nu met z’n vijven in het huis. Onno, Annemieke, Mariska, Natalie en ik, heel gezellig moet ik zeggen!Natalie (die hier al stage heeft gelopen en nu terugkomt van een trip door Tanzania en Malawi) is ons in de nacht van 7 op 8 juni komen vergezellen, voor drie weken ongeveer. Natalie heeft het hier zo naar haar zin gehad, dat zij zelfs overweegt hier te blijven. Ik denk dat mijn thuisfront mij dat bij een zelfde idee niet in dank af zou nemen! Eind juni zijn we dan weer met vier! Misschien wel een idee om ook een kijkje te nemen op de site van Onno en Annemieke: onenaninzambia.waarbenjij.nu
In dit huis kom je trouwens niet binnen als je geen zus hebt die Karin heet. Zo hebben Ellen, Onno, Natalie en ik allemaal een zus genaamd ‘Karin’ en als klapper heet Onno z’n vriendin ook Karin. Hmz..dat kan bijna geen toeval zijn.
Tot zover weer m’n Zambiaanse belevenissen! Shalenipo!!
Miss Lienda
-
09 Juni 2008 - 17:15
Els:
Hoi Linda wat een heel lang verhaal weer van jou te lezen.Hartstikke leuk joh.Wat een schattige foto's ook er bij.Ben blij te weten dat je het daar heel erg naar je zin hebt.Ik blijf je verhalen volgen hoor Linda!Wijzelf,Henk en ik gaan vannacht ook op vakantie naar Griekenland en als we weer thuis zijn staat er van jou misschien wel weer een nieuw verhaal op internet.Ik ben benieuwd.Dag Linda,het beste meissie,groetjes van Els en een dikke keus maar weer!,haha. -
09 Juni 2008 - 19:07
Leonie:
Lin ik ben echt fan geworden van je site die verhalen zijn super en die fotos net zo.!!
hoop dat je nog een super tijd hebt ;) -
09 Juni 2008 - 20:18
Pa:
Zo dame,
Heb je eindelijk je eigen auto kunnen aanschaffen? Een opknappertje zo te zien. En kinderen ontvoeren. Is dat daar toegestaan? En het rivierwater bevuilen met onwelriekendheden uit jouw kleding: mag dat ook allemaal? Wonderlijke wereld daar in Zambia. Ik neem maar even de tijd om dit te schrijven. Ma zit naar de voetbal te kijken en dat boeit mij totaal niet. De buurt hier is losgeslagen. Er hangen zelfs oranje vlaggetjes in de straat. Gekker moet het niet worden of we gaan verhuizen. Mijn Indonesie reis begint vastere vormen te krijgen. Java en Kalimantan (op Borneo) doen we aan. We is vier vrienden en ik. We zijn ongeveer 500 km zuidwaarts van de Kinabatangan rivier waar jij, ma en ik zo'n ongelooflijke regenbui op ons kregen. Ik vertrek op woensdag 23 juli. Kees gaat al eerder en de andere vrienden komen een dag later. De rest van het programma doen we samen.
jammer van die ongedetermineerde vogeltjes. Zal ik toch zelf moeten komen (maar niet dit jaar).
liefs
pa -
09 Juni 2008 - 21:05
Karin:
Hey lin,
Heb je vanmiddag/avond als gesproken via msn en al vele verhalen van je gehoord.
Fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt.
Gek he om je verjaardag in het buitenland te vieren, ik ben dat inmiddels gewend enne voor mij zal het de eerste keer sinds jaren zijn dat ik in Nederland ben met mijn verjaardag hahaha...
Grappig dat er zoveel zussen zijn die Karin heten. Het is dan ook geen bijster originele naam... Pa en Ma hadden wel iets creatiever mogen zijn hoor ...
Enne wat de muggen betreft... alleen je benen nog maar onder?? Dan valt het mee joh! hihi
Oja, voor het geval je vanavond toch niet hebt kunnen kijken... Nederland heeft met 3-0 gewonnen van Italië. Wat een herrie gelijk hier buiten (niet in onze straat hoor hahaha). Allemaal toeterende auto's en zelfs behoorlijk wat vuurwerk (voor de gelegenheid gespaard van oudjaar??)
Dave ligt al op bed en ik ga er nu ook maar in... morgen weer werken...
Liefs Karin en de groetjes ook van Dave -
09 Juni 2008 - 21:08
Ma:
Hoi Linda,
Wat een lekker lang verhaal weer en van je foto's heb ik ook genoten. Leuk om je op een foto in actie te zien als juf. Het onderzoek krijgt gestalte nu jullie iets hebben geplaatst op de onderzoeksweblog.
Ik hield de weblogs van Mariska,Onno en Annemieke al in de gaten want ik wil niets aan informatie missen.
Is het nog gelukt om voetbal te kijken in de plaatselijke kroeg? Nederland heeft met 3-0 gewonnen van Italie. De straat is oranje gekleurd dus die vlaggetjes zullen nog wel even blijven hangen. Tot groot plezier van je vader..
Een hele dikke kus X
van je mama -
09 Juni 2008 - 21:11
Ma:
Hoi Linda,
Wat een lekker lang verhaal weer en van je foto's heb ik ook genoten. Leuk om je op een foto in actie te zien als juf. Het onderzoek krijgt gestalte nu jullie iets hebben geplaatst op de onderzoeksweblog.
Ik hield de weblogs van Mariska,Onno en Annemieke al in de gaten want ik wil niets aan informatie missen.
Is het nog gelukt om voetbal te kijken in de plaatselijke kroeg? Nederland heeft met 3-0 gewonnen van Italie. De straat is oranje gekleurd dus die vlaggetjes zullen nog wel even blijven hangen. Tot groot plezier van je vader..
Een hele dikke kus X
van je mama -
10 Juni 2008 - 10:30
Roberta:
Heei Lin,
Echt super om te lezen dat het er helemaal leuk is!!
Dacht, na het al een aantal keren gedacht te hebben, ga nu echt een keer kijken hoe het met Lin is haha!! Dus van mij nu ook een berichtje!! ben zo jaloers dat jij daar zit, school is nu echt te gaar. heb een paar dagen vrij even bijkomen haha!!
In ieder geval nog heel veel plezier daar en doe Maris de groeten, Have fun en Enjoy!!
Liefs van Roberta -
10 Juni 2008 - 12:03
Marja:
Hoi Linda,
Ik heb net een aantal foto's van je site afgedrukt voor oma Post. Dan kan ze je ook eens zien ipv alleen je verhalen te lezen. Ze geniet er enorm van.
Veel liefs van mij -
10 Juni 2008 - 16:20
Miss Helleni!:
Hey meiden + hunk (toch onno),
Tof dat jullie het nog altijd naar jullie zin hebben! Het lijkt me heerlijk om nog altijd daar te mogen zijn en te spelen met de kids en veel bij de rivier en buiten te zijn. Hier vind ik alles echt weer druk en opgepropt, maar gelukkig is mijn afstuderen al over 4 weken en tot die tijd niets. Ook een baan gevonden, dus ik moet dan echt weer aan het werk!
Pas goed op julliezelf met jullie buikgriepjes.. komt gewoon door die Lariam, hehe.
Groetjes aan iedereen! Liefs van mij -
10 Juni 2008 - 22:08
Ada:
hoi linda weer en boeiend verhaal leuk
geniet van de dagen en straks ook van je vakantie wat maken jullie en hoop mee
gr ada -
13 Juni 2008 - 14:29
Marjolijn:
Heey Linnie!
Ben blij om te lezen (en te zien) dat je het zo naar je zin hebt! Wat zijn die kinderen schatjes zeg...Wat leuk om te lezen dat je naar Tanzania gaat, nog reistips nodig? ;)
Veel fóto's blijven maken he!
Dikke kus Mar -
14 Juni 2008 - 15:24
Oma Frieda En Piet:
Delft, 14 juni 2008.
Wat beleef jij veel zeg en het is goed te lezen dat je het zo naar je zin hebt, alleen moet je toch wel wat zuiniger zijn met je auto, ziet er niet meer uit. Vindt de foto van jou voor je villa ook erg leuk. Is dat nu duur de aankoop van zo'n luxe villa. Alleen moet je het terras nog aanleggen zeker?
Lieve Linda over precies 6 dagen ben je jarig en wordt je 22! Wij willen je nu alvast feliciteren met je verjaardag en zullen die dag aan je denken en natuurlijk missen, het is nl. de eerste verjaardag dat je zover weg bent.
Linda wij genieten van al jouw berichten en wensen je nog veel plezier en tot de volgende keer maar weer. Liefs en een dikke kus van Oma Frieda en Piet.XXXXXXXXXXXXXXXXX
-
16 Juni 2008 - 14:41
Linda De Vos:
Hoi Lin,
Heel leuk om weer eens op de hoogte te zijn van alle ervaringen daar! Ik heb alles met veel plezier gelezen en bekeken!
Toch maar geen sexy stringetjes mee he? Hi Hi
Hier alles goed, alle kinderen zijn een beetje gaar van het kijken naar voetbal (tot 22.45! 4-0 gewonnen van frankerijk!)en de cito. Maar het is ook heel gezellig hoor! Ik heb een kaart voor je en ik hoop dat die aankomt! (op het adres dat je ooit gegeven hebt) Je verjaardag ga ik niet meer redden denk ik, maar goed!
Nog heel veel plezier daar en wat betreft het douchen: wij zitten ook nog wel een tijd zonder douche omdat we de badkamer verbouwen maar als we niet meer welkom zijn bij mijn schoonmoeder, kunnen we dus altijd nog naar de Vaart!(de rivier in buurt) hi hi!
groetjes van alle kinderen en collega's!
Linda de Vos -
16 Juni 2008 - 20:07
Marja:
Ha Linda,
Thuis hebben we nog wel een Lariampil voor je of is hij voor Mariska? We hebben er hier nog twee liggen dus die kan je gebruiken.
Dikke kus van mij X -
16 Juni 2008 - 20:12
Marja:
Heeft Linda de Vos naar een andere wedstrijd gekeken? De wedstrijd die ik heb gezien eindigde in een 4-1 overwinning voor Nederland. De Fransen werden ingemaakt door Oranje! -
19 Juni 2008 - 11:54
Naomi En Koen:
Hi Lin!
Leuke foto's! We zien dat je het wel helemaal naar je zin hebt daar, vooral in die rivier.. Leer jij nu al kleine kinderen boxershorts wassen in een rivier?;)
Wij zitten hier in de duffe OWP met alle kakelkippen op een rij haha. Veel plezier nog meis, wel het EK volgen he;)!
Kus Naom en Koen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
